Salto Mortale

SALTO MORTALE gebeurt te midden van de sfeer en entourage van de daarvoor speciaal gemaakte drijvende installatie, op het water van de Rotte.

De installatie bestaat uit bootjes, gemaakt uit bladeren, die gevuld zijn met bloemen en as, een overlijdensritueel uit de oosterse cultuur, ter nagedachtenis van de doden.

De bootjes zijn door de wind en het water, constant in beweging, waardoor de illusie wordt gewekt, dat zij altijd onderweg zijn. Het simpele constante bewegingspatroon van het voort varen van de bootjes, claimen een zekere rust op deze plek, te midden van de bruisende dynamiek van de stad. Dit beeld staat in totaal contrast met zijn omgeving. In de hectische omgeving ontstaat een sfeer van rust, die vaak in urbane centra ontbreekt, waarbij de voorbijgangers even stil kunnen blijven staan met hun leven, even uit kunnen blazen van hun dagelijkse stress. Ze zien een hele andere kant van de stad en krijgen de mogelijkheid om zich over te geven aan iets nieuws.

Hier begint de SALTO MORTALE. Twee luchtacrobaten bevechten met halsbrekende stunts het aardse.
In een soort zeilen (acrobatiekdoeken), die het niveau van het water met de bladerbootjes ontstijgen, reiken de dansers tot aan de top van de brug, waar ze een transformatie ondergaan. Ook zij zijn onderweg, zijn reizigers in de tijd. Zij beginnen laag, vlak boven het water, willen hoger en hoger, vallen weer naar beneden, overwinnen de zwaartekracht. Kunnen zij zich uiteindelijk overgeven aan het hemelse?